Hıristiyanlıktan çok önce, yıl boyu yeşil kalan bitki ve ağaçların, kış aylarında da insanlar için özel bir anlamı vardı.
Tarih dergisi History’de yer alan bir makaleye göre, eski çağlarda tıpkı bugün Noel ve yılbaşında olduğu gibi kapı ve pencerelere yeşil dallar asılırdı.
Birçok ülkede bu yeşil, sararmayan dalların cadıları, hayaletleri, kötü ruhları ve hastalıkları evden uzak tutacağına inanılıyor.
Kuzey Yarımküre’de en kısa gün ve en uzun gece 21 veya 22 Aralık’ta yaşanır. Buna “kış gündönümü” denir.
Antik çağda birçok insan güneşi tanrı olarak görüyordu. Güneş tanrısının hastalanıp zayıflaması nedeniyle her yıl kışın geldiğine inanıyorlardı. Kış gündönümü de kutlandı çünkü güneş tanrısı nihayet iyileşmeye başlayacaktı.
Kapı ve pencerelerde asılı olan sararmayan dallar, onlara güneş tanrısı güçlendiğinde ve yaz geldiğinde dalların yeniden yeşereceğini hatırlatıyordu.
Dünyanın en pahalı Noel ağacı Abu Dabi’de bulunuyor
Mısır’ın güneş tanrısı: Ra
Eski Mısırlılar güneş tanrısı Ra’ya tapıyorlardı. Şahin başlı Ra’nın başında güneşi tasvir eden bir disk vardı.
Kış gündönümünde Ra hastalığından kurtulup iyileşmeye başladığında Mısırlılar evlerini yaşamın ölüme karşı kazandığı zaferi simgeleyen yeşil dallarla süslediler.
İlk Romalılar kış gündönümünü Saturnalia festivaliyle kutladılar.
Roma paganizminde bu festival tarım tanrısı Satürn’ün onuruna kutlanırdı.
Romalılar, kış gündönümünün, tarlaların ve meyve bahçelerinin yakında yeniden yeşil ve meyvelerle dolu olacağı anlamına geldiğini biliyorlardı. Bunu kutlamak için evlerini ve tapınaklarını yeşil dallarla süslediler.
Kuzey Avrupa’nın eski Kelt topluluklarının rahip sınıfının üyeleri olan Druidler de tapınaklarını yaşamın sonsuzluğunu simgeleyen yeşil dallarla süslediler.
İskandinavya’da Vikingler, yaprak dökmeyen bitkilerin güneş tanrısı Balder’in özel bitkisi olduğuna inanıyordu.
Noel ağacı geleneğini bugünkü haliyle Almanların 16. yüzyılda başlattığı düşünülüyor. Dindar Hıristiyanlar evlerindeki ağaçları süslediler.
Bazı insanlar ahşap piramitler inşa edip onları yeşil ağaçlar ve mumlarla süslediler. Protestan rahip Martin Luther’in yanan mumu 16. yüzyılda Noel ağacına eklediğine inanılıyor.
Martin Luther’in bir kış akşamı evine dönerken, ağaçların yeşil dalları arasında titreşen yıldızların parıltısından çok etkilendiğine inanılıyor. Bu sahneyi ailesiyle paylaşmak için oturma odasının ortasına bir ağaç dikti ve dallarını mumlarla süsledi.
Noel ağaçlarının ABD’ye Pensilvanya’daki Alman yerleşimciler tarafından getirildiği biliniyor.
1747’de Alman yerleşimciler mahallelerine Noel ağaçları diktirdiler. Ancak 1840’lara kadar çoğu Amerikalı bu ağaçları pagan sembolleri olarak görüyor ve onları tuhaf buluyordu.
1890’lı yıllarda Almanya’dan Amerika Birleşik Devletleri’ne Noel ağacı süsleri getirildi ve bu ağaçlar yayılmaya başladı. Avrupa yaklaşık bir metre yüksekliğindeki ağaçları tercih ederken, Amerikalılar tavana kadar olan ağaçları tercih ediyordu.